การกู้ภัยในถ้ำหลวงประจำปี 2561 ดูหนังไทย เป็นหนึ่งในเรื่องราวที่น่าตกใจและน่าประทับใจที่สุดที่โลกประสบในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเนื่องจากเป็นที่สนใจของทั่วโลกตลอด 17 วันของปฏิบัติการช่วยเหลือสมาชิกทีมฟุตบอลสิบสองคน (อายุ 11 ถึง 16 ปี) และ ผู้ช่วยวัย 25 ปีของพวกเขาจากถ้ำที่พวกเขาติดอยู่กินเวลา ความพยายามในการช่วยเหลือมีผู้คนมากกว่า 10,000 คนซึ่งรวมถึงนักดำน้ำมากกว่า 100 คนเจ้าหน้าที่กู้ภัยหลายคนตัวแทนจากหน่วยงานของรัฐประมาณ 100 คนเจ้าหน้าที่ตำรวจ 900 คนและทหาร 2,000 คน และต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ตำรวจสิบลำรถพยาบาลเจ็ดคันถังดำน้ำมากกว่า 700 ถังและการสูบน้ำมากกว่าพันล้านลิตรจากถ้ำ ทอมวอลเลอร์มุ่งเน้นไปที่ผู้คนและเหตุการณ์ของการช่วยเหลือในขณะที่เขาอุทิศภาพยนตร์เรื่องนี้ให้กับสมานกุนันนักดำน้ำกู้ภัยที่เสียชีวิตระหว่างปฏิบัติการ ภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่นำไปสู่การติดกับดักของทีมในช่วงสั้น ๆ ก่อนที่จะเริ่มมุ่งเน้นไปที่ปฏิบัติการช่วยเหลือและความยากลำบากที่ผู้คนที่เกี่ยวข้องต้องเผชิญจนกระทั่งประสบความสำเร็จในที่สุด เนื่องจากเรื่องราวใกล้เคียงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงมากและ Adriana Rosati ได้ตรวจสอบภาพยนตร์เรื่องนี้ไปแล้วครั้งหนึ่งบทความนี้จึงมุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์ nungsub แนวทางที่ทอมวอลเลอร์นำมาใช้ในการเล่าเรื่องน่าจะเป็นเนื้อหาที่ดีที่สุด หนัง ของภาพยนตร์เนื่องจากการผสมผสานระหว่างสารคดีการรายงานข่าวและรูปแบบคุณลักษณะที่ครอบงำงานส่วนใหญ่ของภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เกิดความมหัศจรรย์ในการพรรณนาเหตุการณ์และภาวะแทรกซ้อนที่หน่วยกู้ภัยต้องเผชิญ ในการเริ่มต้นวอลเลอร์มุ่งเน้นไปที่วิถีทางศาสนาและความเชื่อเหนือธรรมชาติที่คนไทยจำนวนมากดูเหมือนจะหลงระเริงส่งผลกระทบต่อการดำเนิน ประการที่สองปัญหาที่เกิดจากระบบราชการที่เกือบทำให้ทั้งองค์กรล้มเหลวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรวมกับปัญหาที่เกิดขึ้นเนื่องจากผู้คนจากประเทศต่างๆที่พยายามร่วมมือกัน ประการที่สามบทบาทของสื่อมวลชนซึ่งในกรณีนี้ได้รับการช่วยเหลืออย่างมีนัยสำคัญยังได้รับการเน้นย้ำเช่นเดียวกันกับการนำไปใช้กับการเสียสละของชาวบ้านที่เห็นพืชผลของพวกเขาถูกน้ำท่วมเนื่องจากน้ำที่ออกจากถ้ำ แต่ตัดสินใจไม่ได้ เพื่อยอมรับความจริง ประการที่สี่สิ่งที่สร้างขึ้นสำหรับการมาถึงของ Jim Warny นั้นน่าประทับใจเช่นกันโดยมีสาระสำคัญในการทำงานเป็นการนำเสนอซูเปอร์ฮีโร่ในองค์ประกอบที่เพิ่มความบันเทิงมากมายให้กับภาพยนตร์เรื่องนี้ สุดท้ายส่วนที่สองซึ่งมุ่งเน้นไปที่การช่วยชีวิตเด็กอย่างแท้จริงนั้นมีลักษณะคล้ายกับหนังระทึกขวัญที่ทนทุกข์ทรมาน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าใครไม่ได้ติดตามเหตุการณ์) ในขณะที่การชักนำในการเล่าเรื่องมาถึงจุดก่อนที่แนวทางก่อนหน้านี้จะค่อนข้างน่าเบื่อหน่าย . องค์ประกอบสุดท้ายนี้เป็นผลมาจากแนวทางของวอลเลอร์และลีชาตะเมธีกุลและการตัดต่อที่ยอดเยี่ยมของอัษมาภรณ์สามารถพันธ์ซึ่งยังคงจังหวะที่รวดเร็วอย่างเหมาะสมตลอดทั้งภาพยนตร์ได้ดึงมันออกจากฉากที่ไม่จำเป็นและได้วางการเปลี่ยนแปลงรูปแบบในจุดที่เหมาะสม […]
Continue Reading